Ik, Artiest

Realisatie momentje terwijl ik de nieuwe Idols zit te kijken & mijn enneagram type(nr 3) gaat er vandoor met mijn ambities en ik zie mijzelf daar alweer voor de jury zingen.

Op mijn 16e heb ik een keer meegedaan aan zo’n talentenjacht. Het advies was om nog even te wachten tot ik ouder was om vervolgens nog een keer mee te doen. Ergens voelde ik ook wel dat ik er nog niet klaar voor was.. maar het zou zoooo lekker makkelijk zijn. HUP op de sneltrein naar succes- mede mogelijk gemaakt door de mensen op en achter de schermen van dé TV. Maar ik was me er bewust van dat ik mijzelf nog niet had gevonden. Mocht ik toen wel door zijn gegaan naar de derde ronde was er iets van mij gemaakt- wat ik totaal niet ben. Hoe verschrikkelijk zou het zijn als dat zou zijn gebeurd in plaats van waar ik nu sta! Op eigen houtje ben ik nu mijzelf geworden & daar ben ik best trots op!

Na vele workshops, de theaterschool en stem/trainingsacteeropleidingen en overige ervaringen weet ik wie Ik Ben. Ik mag mij overal gaan neerzetten als die sterke vrouw. Daaraan valt namelijk niet te sturen of trekken(m.u.v. ontwikkelingsprocessen). & Wat voelt dat bevrijdend zeg! Ook al was het eigenlijk best vertrouwd om naar dat stemmetje in mijn hoofd te luisteren die zei- daar ben je nog lang niet klaar voor, dat kan jij nu niet… Het voelt toch als thuiskomen. Ik ben geland.. daar waar ik wilde komen, daar ben ik nu beland!

Ook weet ik dat ik niet bén wat ik dóe. Ik ben mijn Zijn en vanuit die waarde kan ik gaan neerzetten. Mijn passie en talenten uitoefenen en delen met de rest van de wereld.

Ik schrijf deze realisatie op zodat ik- wanneer de twijfel terug komt- dit kan terug lezen en weer in mijn kracht kan gaan staan. Want ik ben Amber en ik  ben óók Artieste.

Hoe geeft dat zich nu vorm? In alles wat ik doe.. als ik kijk naar de weg hier naar toe zie ik overal wel in terug dat ik onbewust een creatief spoor achterlaat en uitzet.

Ik ben dan ook totaal niet bezig met wat ik nu moet doen of waar ik naar toe wil. Alles komt in het moment en het is aan mij om zo’n moment met twee handen aan te grijpen. & Ik ben er van overtuigd dat het helemaal goed gaat komen. Mijn weg baant zichzelf een weg, zonder dat ik er over hoef te peinzen, hihi, dat heb ik nu wel gemerkt!

Hoera! Ik leg mijn hypothetical pen neer en ga mij nu klaarmaken voor bed, zodat ik morgen fris en fruitig nieuwe momenten kan grijpen!

Bedankt Positiviteit dat je me vaak komt bezoeken en Welterusten mooie Wereld

Print Friendly

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *