Het sombere bestaan (versje)

Hai lieve mensen, af en toe schrijf ik op inspiratie tekstjes en versjes:
Titel- Een somber bestaan

In liefde slechts een bediende
In haat een slechte kameraad
Gevoel onbetrouwbaar
Logica onderbouwbaar
Droom wel oneindig
Hoe slecht en hoe fout
Hoe bitter en koud
Eigenlijk nooit over warmte
Dat laat ik niet toe
Mijn persoon is al zo moe
Valse beloftes en onmacht
Hoe ik hier ben gekomen
Dat doet er niet meer toe
Blij dat ik leef
Vaardig overleven is beter
Zonder om iets te geven
Het remt je, verzwakt je
Zo veel, wat verwacht je
Ik pieker en zanik
Blijf stiekem nog liever
Altijd in bed dan dat ik
Moet kiezen, mezelf erin verliezen
Ik ken en wen dit, ik ben dit
Mijn veilige haven
Doch vallen en opstaan, beschaven
Ik heb mezelf nooit verwend
Is niet nodig, ongekend
Mijn gedachtes bekrompen
Onderworpen aan regels en machten
Met de taak om voor mij te verzachten
Zo dat ik hier veilig kan blijven
Zonder teveel zelf te hoeven beschrijve
Of kunnen of moeten
Ik sta op schone gladde voeten
Geen vuil werk hoef ik te doen
Ik heb alles en ook niks
Want wat is het leven zonder de ik-s
Geen spiegel te bekennen in huis
Want mijn ziel is niet thuis
En dus leef ik en zweef ik
Een droom van een bestaan
Ik sta zelf op de maan
Op een afstandje te gluren
Hoe lang zal het nog duren
Voordat we verzuren
De minuten verstrijken als uren
Simpel word ingewikkeld
overweldigd en geestelijk overprikkeld
Het leven is goed en ik zou niet moeten klagen
Ik heb het maar te verdragen
En ik struin door de dagen
Op zoek naar het antwoord
De grote verklaring, bedaring
Geniaal of totaal gerstoord
terugkijkend op mijn somber bestaan
Vraag ik mij af wat ik heb gedaan?

Print Friendly

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *